Merhaba ben Nergiz.93 Düzce doğumluyum.Marangoz bir baba ve Ev hanımı bir annenin üç çocuklu bir ailenin ilk çocuğuyum. İlk ve orta okul hayatımı geçirdiğimiz 99 depremi sonrası kurulan çadır ve prefabrik okullarında en sevecen ve en istekli aynı zamanda donanımlı öğretmenlerle bitirdikten sonra İstanbul'a göç ettik. Eğitime çok önem veren bir annenin çocuğu olarak, eğitim hayatıma hiç ara verilmedi. Aksine nerede eğitim devam ediyorsa hemen oraya bir yaşam düzenim oluşturuldu. Örneğin; deprem 17 Ağustos'ta meydana geldi,okullar Eylül ayında açıldı ve ben 1. sınıfın 1. Dönemini Hendek/ Dikmen İlköğretimde sonraki yarısını Düzce'de kurulan Çadır kent okulunda bazı nedenlerden dolayı da orta okulunda son senesini Hendek merkezde. İstanbul'a göç ettikten sonra Lise ve Üniversite eğitimlerimi Çocuk Gelişimi ve Eğitimi üzerine bitirdim. 90' lı dönemlerde çocuk gelişimine,psikolojisine ailelerin çoğunluğu günümüze göre önem vermiyordu ya da bilmiyorlardı. Benim gibi kaç çocuk vardı bir felaket geçirip daha ne olduğunu çözemeden gerek okul için gerekse o ortamdan kısa süreliğine de olsa uzaklaşsın diye apar topar bir de ailesinden uzaklaştırılan. Sadece doğal afetlerde için söylemiyorum o dönemlerde yurtdışına gidip aylarca yıllarca çalışıp gelen ebeveynler ve bu ailelerin çocukları için de söylüyorum. Okulda teneffüslerde veya çıkaşta annesi babası almaya gelen çocuklara bakıp köşeye sinip annemi babamı beklediğimi hiç unutmam ki emin olun unutulmuyor. Küçük yaşta yaşananlar hiç unutulmuyor hatta bazılarımızda travma yaratıp onlara yapışıyor. Belki hemen o andan itibaren belki yıllar sonra pat diye karşımıza çıkıyor ve ne yapacağımızı bilemiyoruz. İşte tam da bu sebeplerden yani hem kendi çocukluğumu ve ileride olacak çocuklarımı hem de tüm çocuklara dokunabilmek adına bu alanı seçerek hem kendimi çocuklarla birlikte onların dünyasında daha mutlu daha huzurlu daha komik daha masum hissettiğim için hem de kendi çocuklarımı ne kadar iyi yetiştirirsem o kadar rahat göçerim bu alemden niyetiyle başladığım yoluma devam ediyorum. Allah'ın izni ile çocuklarım okul hayatını biraz ilerlettiklerinde eğitim hayatıma kaldığım yerden devam etmeyi de düşünüyorum. Eğitimin ve gelişimin yaşı yok nasıl olsa.. İş ben buyum.😊 Dersler,sınavlar, projeler,seminerler ve kurslarla dolu dolu geçen eğitim ve çalışma hayatım sonrası birkaç yıldır çocuklarımla birlikte onların ilk yaşları ve ilk okul yıllarını en sağlıklı şekilde geçirmeleri için hep onlarlayım dolayısı ile kitaplar ve online seminerler vs ile kendimi geliştirmeye devam ediyorum. Kocamaaaannn hayatlarında çocuklarınızın köklerine bir damla su olabilirsem ve bu köklü ağaçları birlikte zarar vermeden büyütebilirsek ne mutlu bana🥰🥰