Çocuğum Okulda Arkadaş Edinmekte Zorlanıyor, Nasıl Destek Olabilirim?
- Tıkladers
- 2 gün önce
- 2 dakikada okunur
Çocuklarımızı okul kapısında bırakırken hep aynı temenniyi taşıyoruz içimizde: “Mutlu olsun, arkadaşlarıyla iyi anlaşılsın, dışlanmasın.” Çünkü biliyoruz, bir çocuğun okulda kendini iyi hissetmesi sadece ders başarısıyla değil, sosyal bağlarıyla da çok yakından ilgili.

Ama bazen işler istediğimiz gibi gitmiyor. Çocuğumuz yalnız kalıyor, teneffüslerde köşeye çekiliyor ya da bir türlü arkadaşlık kuramıyor. Ve biz fark ettiğimizde, içimizde buruk bir sızı başlıyor: “Ne yapmalıyım? Yanlış mı yapıyoruz? Neden arkadaş bulamıyor?”
Öncelikle şunu bilmek gerekiyor: Her çocuk aynı sosyal yapılarla doğmuyor. Kimi çocuk daha girişken, kolay bağ kuran yapıda oluyor; kimi ise daha temkinli, daha içe dönük. Bu bir eksiklik değil, sadece bir fark.
Peki biz ebeveyn olarak ne yapabiliriz?
1. Yargılamadan dinleyebiliriz."
Niye arkadaşın yok?" gibi sorular yerine, “Teneffüste neler yapıyorsun?” ya da “Bugün en çok kiminle konuşmak istedin?” gibi açık uçlu, samimi sorularla onun dünyasına girmeyi deneyebiliriz. Belki de tek ihtiyacı, duygularını paylaşabileceği bir güven alanı.
2. Küçük fırsatlar yaratabiliriz.
Eğer uygun bir ortam varsa, okuldan bir arkadaşını eve davet etmek, parka birlikte gitmek ya da doğum günü kutlamalarında sosyal etkileşimler kurabileceği ortamlar sağlamak işe yarayabilir. Bazen tanıdık bir ortamda çocuklar daha rahat sosyalleşiyor.
3. Sosyal becerileri gelişmesi için destek olabiliriz. Drama, spor, müzik gibi grup etkinliklerine katılmak, çocuğun farklı ortamlarda iletişim pratiği yapmasına yardımcı olur. Bu sayede hem özgüveni gelişir hem de iletişim kurmak daha doğal hale gelir.
4. Karşılaştırmaktan kaçınabiliriz.
"Senin yaşındayken arkadaşlarım kapıdan ayrılmazdı." gibi cümleler iyi niyetli olsa da çocuğun kendini yetersiz hissetmesine neden olabilir. Onun temposuna, yapısına saygı duymak en güzel destek şeklidir.
Ve belki de en önemlisi:
Sosyal ilişkiler zamanla gelişen bir süreçtir. Bugün yalnız olan bir çocuk, bir yıl sonra sınıfın en sosyal öğrencisi olabilir. Bu yüzden hemen çözülmeyen durumları “problem” olarak değil, bir gelişim süreci olarak görmek, hem bizi hem çocuğumuzu rahatlatır.
Unutmayın, sizin ona güvendiğinizi hissetmesi, başkalarıyla kuracağı bağlardan önce gelen en kıymetli ilişkidir. O bağ sağlam olduğunda, diğerleri zamanla yerine oturacaktır.
Comments