Çocuklar aslında yara almaya çok açık bireylerdir. Duygusal ve sözel saldırılara karşı savunmasızdırlar. Bu nedenle onlarla kurulacak ilişki özel bir hassasiyet gerektirir. Çoğu yetişkin, yaşıtlarıyla kurduğu iletişimde gösterdiği özeni çocuklarla kurduğu sohbetlerde göstermez. Sesinin tonu olağandan daha serttir. Çocuklara yönelik isteklerini dile getirirken sesi farkında olmaksızın emrivaki çıkar.
Aslına bakılırsa çocukların nasıl yetişkinler olacağı çocukluklarında kendilerine gösterilen davranışlarda gizlidir. Bir yaşam değer gördüğü ölçüde köklenip güçlenecektir. Kendisine saygı gösterilen çocuklar yetişkin yaşamlarında saygının olmadığı ortamlarda bulunmak için neden aramazlar. Oradan ayrılmak için bağlılıklara tutunma eğiliminde olmazlar.
Çocukta özsaygı ve özsevginin tohumlarının ekilmesi için ebeveynlerin çocukla kurdukları iletişimde dikkat etmesi gereken bazı noktalar vardır.
-Çocukla konuşurken göz teması kurmak
-Konuşma esnasında çocuğun sözlerini dinlediğinizi gösteren “hı hı, evet” gibi onaylayıcılar kullanmaya özen göstermek
-Olumsuz davranışlarda bulunduğunda kendini savunması için söz hakkı tanımak
-Ev içine dair kararlar alırken fikrine başvurmak ve karar aşamasında bu fikri göz önünde bulundurmak
-Bolca teşekkür etmekten ve özür dilemekten çekinmemek çocukla kurulan iletişimi olumlu etkileyen faktörler olarak sıralanabilir.
Saygı talebinin kişinin yaşına bağlı gelişen bir özellik olmakla birlikte bir tür eğitime gereksinim duyduğunu unutmamak gerekir. Çocukluğundan itibaren sözünün önemsendiği bir ortamda büyüyen çocukların hayat başarısının diğer çocuklara nazaran daha yüksek olduğu bir gerçektir. Çocuklarının sesine ve fikrine alan açan evler, kendi sesini seven çocukların çoğalmasını sağlar. Kendi sesini sevgiyle duyabilen çocuklar başta kendi yaşamlarına ardından da topluma başarı getirir.