Tırnak yeme alışkanlığı sanılanın aksine yalnızca çocuklarda gözlenen bir davranış biçimi değildir. Hemen her yaşta bu davranış çeşidi gözlenmektedir. Bu davranış genellikle 3 ya da 4 yaşlarında başlar. Bu yaş aralığında gözlenen tırnak yeme davranışı gelişimin bir parçasıdır. Ancak çocuk dört yaşından sonra da tırnaklarını yemeye devam ediyorsa anne babalar bir uzmandan destek alabilirler.
Tırnak yeme davranışı her ne kadar küçük bir alışkanlık gibi gözlense de dikkat edilmesi gereken bir davranıştır. Gerekli önlem alınmadığı zaman bu davranış ilerleyebilir. Kişi el tırnaklarını yemenin yanı sıra tırnak etlerini kemirmeye ya da ayak tırnaklarını yemeye başlayabilir. Daha ileri durumlarda ise kişilerin çeşitli nesneleri kemirdiği gözlenebilir. Doğal olarak da bunlar sağlık sorunlarına neden olabilir.
Tırnak yeme davranışı çoğunlukla bir kaygının ardından belirir. Bu kaygı tek bir sorundan kaynaklanabileceği gibi pek çok sorunun kişide yarattığı açmazdan da beslenebilir. Kişinin yaşına bağlı olarak; anne baba ilgisizliği, otoriter ebeveynlere maruz kalma, okul ve sınav kaygıları, gelecek kaygıları da kişide tırnak yeme davranışını oluşturabilir.
Anne babalar bu olumsuz davranışı ortadan kaldırabilmek için çoğunlukla çocuklarını azarlar, ellerine vurur ya da onları sık sık ikaz eder. Ancak bu davranış sorunu ortadan kaldırmadığı gibi tetiklenmesine neden olabilir.
Anne babalar ilk olarak çocuklarının neden tırnaklarını yeme davranışı gösterdiğini tespit etmek yani altta yatan kaygıyı bulmak için bir uzmandan yardım alabilir. Ek olarak çocuğun negatif duygularını atmasına destek olabilecek yaşına ve yeterliliklerine uygun aktivitelere yönlendirebilirler.