Her canlı gibi çocuklarda 1 yaşından sonra çevresini keşfetmeye başlar. Benliklerini yeni keşfedip birey olma yolunda ilerlerken yaptıkları eylemlerin hepsini kendileri yapmak ister.Hatta yaptıkları küçük bir aktiviteden bile mutluluk duyarlar. Aktiviteler bazen bir oyuncağın yerine konmasıyla başlarken devamında yetişkinlerin normal rutininde yaptığı eylemleri dahi yapmak ister.Bu istek çocuğun iç benliklerini ve bireyselliğini kazanmak için size gösterdiği eylemlerdir.
1.5 yaşına kadar devam kadar süren bu sürece 2 yaş sendromu olarak adlandırılmaktadır.Bu süreç 3.5 yaşına kadar devam edebilir.Unutulmamalıdır ki her çocuk farklı bir birey olup bu süreç ve dönem her çocuk için ayrı olarak değerlendirilmelidir.2 yaşındaki her çocuk bu evreden geçer.Bu evrenin bir sendroma dönüşmemesi için anne ve babanın nasıl davranacaklarını iyi bilmeleri gerekir.Aile bu sürecin normal olduğu bilincinde olur ve çocukla iletişim kurarken buna göre bir yaklaşımda bulunurlarsa bu dönemi bir sendrom gibi yaşamayacaktır.
Çocuğunuzun bu dönemde olduğunu nasıl anlarsınız birazda bunlardan
bahsedelim.
Öncelikle ağlama krizleriyle başlar bu durumda bebeğinizi teselli etme isteğiyle dolup taşan duygularınızı biraz kontrol edip bekleyip çocuğunuzun size ulaşmasını bekleyin.
Bazı durumlarda kendine vurma eylemi,aşırı inatlaşma ve öfke nöbetleri,bağırma,oyuncak eşya ve nesneleri fırlatma, iştah kesilmesi, uyku düzensizliği gibi belirtiler sizi şaşırtmamalıdır. Çocuklar bu durumu anlaşılamadığı zamanlarda ağlayarak ve bağırarak tepki gösterirler. Hareketlerini sınırlandırıcı şekilde davranıldığında, özellikle ebeveynler çocuklarına yardım etme konusunda erken davrandığında çocuklar yapamadığı hissiyle mücadele eder.Önce çocuğunuza şans verin ve sonrasında yardım etme teklifinde bulunarak onlara desteğinizi göstermiş olun.Aynı zamanda çocuklar anne ve babanın arasındaki iletişimsizliğini farkettiğinde, yetersiz ilgi hissettiğinde agresif reaksiyonlar gösterebilir.Bu durumların biri dahi ortaya çıktığında sendrom içeren durumlar ortaya çıkabilmektedir. Süreci kontrol altına almada yapılan davranışların sebebinin bulunması büyük önem teşkil eder.En önemlisi özerkliğini ilan eden çocuğunuza Hayır kelimesi sürekli her eylemi ve isteği için kullanılmamalıdır.
PEKİ NEDEN HAYIR dememeliyiz? Bu hayır kelimesi,çocuğunuzun uyumsuzluğunu artırarak birey olma yolunda kişilik gelişimini olumsuz etkileyebilir.Hayır cevabını sürekli kullanırsanız evet cevabı verilebilecek
durumlar kaçırılabilir ve çocuğun savunma ve karar verme eylemine zarar
verip kararsız ve savunmasız çocuklar olmasına neden olur.Soru sormasına ,keşfetmesine izin verdiğiniz sürece sağlıklı olur.Süreci kolay ve sağlıklı atlatmanızı sağlar.