Çocukların okuldan ya da evden uzaklaşma/kaçma eğiliminde olmaları ebeveynleri zorlayan ciddi bir konudur. Kaçma davranışının anlamı çocuktan çocuğa değişebileceği gibi kaçan çocuğun yaşı da davranışın nedenini şekillendirmektedir. Bu davranışa başvuran çocuklar genellikle öfkelidir. Yaptıkları hareket ile çevrelerini cezalandırdıklarını düşünürler. Ancak en temelde evden ya da okuldan kaçmalarının nelere sebep olabileceğinin bilincinde değildirler. Durum, bu çocukların aileleri açısından her ne kadar zorlayıcı olsa da ebeveynlere düşen bazı görevler vardır.
Eğer çocuğunuz evden kaçma eğiliminde ise onunla konu hakkında açıkça konuşmakta fayda vardır. Ahlanıp vahlanmadan çocuğa sokaktaki tehlikeler hakkında uygun bir dille bilgi vermek gerekir.
Çocuğu eğilimi nedeniyle yargılayıp üzerinde psikolojik bir baskı oluşturmak oldukça tehlikelidir. Aksine onda bu tür bir tepki oluşturan duyguyu anlamaya çalışmak gerekir. Bunun için de şefkat ve anlayışı görünür kılmak önemlidir. Ailelerin bu çocuklarla kabul ve sevgi içeren anlar yaratmaları gerekmektedir. Çocuk evde sesine ve fikirlerine diğer aile üyeleri kadar önem verildiğini hissetmelidir. Ayrıca aileler, bu çocukların olumlu davranışlarını daha görünür kılarak aile içerisinde aldıkları onayı artırabilirler.
Bu tarz eğilimi olan bir çocuğunuz varsa eyleme geçmesini beklemeden bir uzmandan destek almak gereklidir. Böyle bir yardım çocuğun içinden çıkmakta zorlandığı problemlerini anlamlandırmasını kolaylaştıracaktır.
Son olarak ise; anne babalar, tüm hatalarına karşın çocuklarını kabul ve anlayışa hazır olarak kucaklamalıdır. Çocuğun olumsuz davranışları nedeniyle ailesi tarafından dışlanmasının sorunu büyüterek içinden çıkılmaz bir hale getirebileceği unutulmamalıdır.