İletişim yaşamımızın eksiltilemez bir parçasıdır. Bizler kurduğumuz iletişimin kalitesi oranında ferah bir ömür yaşarız. Karşılaştığımız aksilikleri, bizleri ayağımızı yerden kesecek kadar heyecanlandıran olayları, daima bizlerle kalmasını istediğimiz mutluluklarımızı önem verdiğimiz kişilere hep aktarmak isteriz.
Bu durum biz yetişkinler için olduğu kadar çocuklar için de çok temel bir ihtiyaçtır. Hatta çocuklar bir yetişkine oranla çok daha fazla duyguyu çok daha büyük bir derinlikte yaşar. Bunları öncelikle anne babası ve eğer varsa da kardeşleriyle paylaşmak ister. Ancak bazı çocuklar herhangi bir gelişim gereği göstermemelerine ve doktorlarca da yeterince sağlıklı görülmelerine karşın diğerleriyle iletişime girmekten kaçınırlar. İhtiyaçlarını işaret yoluyla anlatırlar. Bu durumun bir ebeveyn için ne kadar endişe verici olabileceğini tahmin etmek güç değildir.
Tüm kaygılarınıza karşın ilgili konuda eğer çocuğunuzun yeterince sağlıklı olduğu bir doktor tarafından onaylanmışsa ve çocuğunuz "anne,baba, gel,git" gibi temel sözckleri kurabiliyorsa endişelerinizi dizginleyebilirsiniz demektir. Çocukların bazı durumlarda yaşıtlarından farklı davranması olasıdır. Böylesi bir durumda anne babalar çocuklarının akıcı konuşmasını hızlandırmak için onlara baskı yapmaktan kaçınmalıdır çünkü baskı altında hisseden bir çocuk konuşma güdüsünü farkında olmaksızın bastırabilir. Anne babalar olabildiğince destekleyici davranmalıdır. Örneğin çocukla akıcı konuşma yetisini harekete geçirecek yaşına uygun geliştirici oyunlar oynayabilirsiniz. Çocuğunuz oyun esnasında gizil bir öğrenme ortamı yakalayacaktır. Zaman içerisinde de bu yetisi çok daha aktifleşecektir.