Yetişkinlik yaşamı içerisinde çeşitli pek çok sorumluluğu barındırır. Bunların sistemli bir şekilde gerçekleştirilmesi bazen zorlayıcı olabilir. Kendimizi sıkışmış, ağırlaşmış hatta bunalmış hissettiğimiz zamanlar olabilir. Bunlar yaşamın mutluluk kadar olağan duygusal dışa vurumlarıdır.
Ancak bir anne ya da babaysak bizleri zorlayan durumlarda yaşadığımız hislere daha temkinli yaklaşmak ihtiyacında oluruz. Çünkü çocuklar anne babalarının duygusal tepkilerini müthiş bir dikkatle izlerler. İş yerinde size yapılan bir haksızlık üzerine düşüncelere daldığınız esnada çocuğunuz tarafından bölünebilirsiniz. Çünkü çocuğunuz o esnada olağanın dışında bir hal ve düşünce içerisinde olduğunuzu sezer. Bunu test etmek için sizi oyununa dahil etmek isteyebilir, ödevine yardım edip edemeyeceğinizi sorabilir. Sizinle iletişim kurmak için olağanın dışında bir efor harcayabilir. Aslında bunlar çocuğunuzun güvende hissetme dürtüsünün bir çeşit yansımalarıdır.
Böyle zamanlarda elbetteki hiçbir sorun yokmuşçasına davranmak sakıncalıdır. Buna karşın yetişkin dünyasına has problemler filtresizce çocuğun ruh ve zihin dünyasına da salınmamalıdır.
Çocuğa o zor durumla ilgili gerçek hislerinizi ve düşüncelerinizi anlatmak yerine oldukça net bir dille yorucu bir gün geçirdiğinizi söyleyebilirsiniz. Ek olarak bir süre dinlenmek istediğinizi ekleyebilirsiniz. Bu esnada çocuğunuzun sizinle beraber gerçekleştirmek istediği aktivite için her iki tarafa da uygun olan bir zaman belirleyebilirsiniz.
Böylesi bir tavır çocuğunuzda sınır bilincinin oluşumuna destek verir. Ayrıca böyle bir netlik onun kendisini yeniden güvende hissetmesini sağlar. Ek olarak ona böyle bir açıklama yaptığınızda yaşamda yorucu ve zorlayıcı anların olabileceğini ama bu anların idare edilebileceğini göstermiş olursunuz.