Disiplin çocuk eğitiminin önemli parçasıdır. Disiplinsiz yetişen çocuklar ileriki yaşantılarında kendini güvensiz ve yolunu kaybetmiş şekilde hisseder. Çocuklarımızla kuralları belirlerken onların kendilerini ifade etmelerine izin vermeli aynı zamanda bu kurallar çocuğumuzun özgüvenini zedelemeyecek boyutta olmalıdır.
Birçok aile kurallı olmayı cezalandırmayla karıştırılmaktadır. Disiplin, düşünmeye yöneltirken; cezalandırma, kızgınlık ve öfkeyi oluşturur. Disiplin yalnızca, çocuğa yaramazlık yaptığı zaman uygulanan bir kavram değildir. Her zaman uygulanması gereken kurallar bütünüdür. Çocuklara konulan kurallar onların fiziksel, ruhsal, sosyal sağlıkları ve gelişimleri içindir. Disiplin: çocuğu başarıya götüren pozitif bir yol iken; ceza: başarısızlık ve olumsuz düşünceye iten bir çıkmazdır. Bu çıkmaz çocuğun dünyasında gelişimini olumsuz etkilerken bir yandan da anne babadan uzaklaşmasına neden olur. Burada güvenli bağlanma zedelenmeye uğrar. Anne baba çocuğun mizacına uygun bir disiplin yöntemi belirlemelidir. İki tarafta kurallar konusunda tutarlı ve ortak dil kullanmalıdır. Annenin olumsuz cevabı karşında baba olumlu ya da babanın olumsuz cevabı karşında anne olumlu cevap tavır takınmamalıdır. Ebeveynlerin bu tutumu karşısında çocuk kendi doğrusunu fark etmiş olacaktır.
Çocuğumda disiplini nasıl sağlarım derseniz:
*Beklentileriniz çocuğunuzun yaşına ve yapısına uygun olsun. *Sadece olumsuz davranışlara tepki göstermek yanlış bir yaklaşımdır. *Çocuğunuza deneme-yanılma fırsatı verin. *Katı davranışlar sergilemek ve cezalandırmak istenilen davranışın yerleşmesini sağlamaz. *Sabırlı olun.
Unutmayın ki; çocuk eğitiminin amacı, çocuğa ceza vererek onu pasifleştirmek değildir. Amaç, çocuğa uyumlu, sorumlu ve saygılı davranış yollarını öğretip, çocuğun hem kendinin hem de karşı taraftaki kişilerin haklarının farkında olmasını sağlayarak disipline etmektir.